พัฒนาการ การเกิดคำถามมากมายสำหรับพ่อแม่ที่รักและห่วงใย บางคนพยายามหาคำตอบในหนังสืออัจฉริยะ และการสัมมนาผ่านเว็บยอดนิยม บางคนใช้ประสบการณ์ของคนรุ่นเก่า และบางคนทำตามสัญชาตญาณ แท้จริงแล้ว พัฒนาการทางจิตใจของทารก อารมณ์ และสังคม ไม่มีสูตรสำเร็จสากล แนวทางที่ถูกต้องสามารถเลือกได้ตามลักษณะเฉพาะของแต่ละบุคคลเท่านั้น
การสนับสนุนจากแม่และพ่อ มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาบุคลิกภาพของเศษขนมปัง ในการฝึกอบรมและการศึกษา คุณไม่ควรพึ่งพาโรงเรียนอนุบาล โรงเรียน หรือแม้แต่สถาบัน เพื่อการพัฒนาสติปัญญาเพียงอย่างเดียว ผู้ปกครองเท่านั้นที่จะสามารถประเมินความต้องการ และความสามารถของลูกได้อย่างถูกต้อง และสร้างเงื่อนไขสำหรับการพัฒนา
ความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง เกี่ยวกับความต้องการของเด็กก่อนวัยเรียนหรือวัยรุ่น เป็นกุญแจสำคัญในการพัฒนาอย่างเต็มที่ เฉพาะในการสื่อสารรายวันเท่านั้นที่จะเปิดเผยความปรารถนา และแรงบันดาลใจที่แท้จริงของเด็ก ให้ความสนใจอย่างใกล้ชิดกับข้อความ อารมณ์ และการประเมิน วิธีนี้ทำให้คุณสามารถประเมินทักษะทางจิตใจ อารมณ์ และสังคม และค้นหาแนวทางที่ดีที่สุด สำหรับการพัฒนาอย่างค่อยเป็นค่อยไป
ประสบการณ์ที่มีประโยชน์ จะเป็นเรื่องธรรมดาที่อัจฉริยะตัวน้อยของคุณจะทำเองได้ง่ายๆ ในภายหลัง ส่งเสริมความเป็นอิสระและช่วยเหลือในกรณีที่มีปัญหา เช่น ลงเรียนวิชาคิดเลขในใจร่วมกันและแข่งขันคิดเลขเร็ว สิ่งนี้จะทำให้เกิดความสนใจในการเรียนรู้และ พัฒนาการ ของตนเอง ความมั่นใจในตนเอง เป็นพื้นฐานที่ดีสำหรับการเติบโตส่วนบุคคลต่อไป
ตั้งแต่อายุยังน้อย พยายามแนะนำลูกน้อยของคุณให้รู้จักการวาดภาพ การสร้างแบบจำลอง ระบายสีรูปภาพ และกิจกรรมสร้างสรรค์อื่นๆ จัดหาทุกสิ่งที่คุณต้องการให้กับเยาวชน เช่น สี ดินน้ำมัน กระดาษสีและดินสอ ดังนั้นคุณจะช่วยสร้างความคิดสร้างสรรค์ และความสามารถในการมองเห็นสถานการณ์จากมุมมองที่แตกต่างกัน
การพัฒนาคำพูดเป็นหนึ่งในงานที่สำคัญที่สุดของผู้ปกครอง ด้วยความช่วยเหลือของหนังสือ มันเป็นเรื่องง่ายที่จะกระตุ้นความสนใจในการศึกษาโลกรอบตัว เพิ่มความเฉลียวฉลาดและเปิดโลกทัศน์ให้กว้างขึ้น หากการอ่านด้วยกันกลายเป็นประเพณีของครอบครัว ความสำเร็จของลูกจะอยู่ได้ไม่นาน หนอนหนังสือตัวยงสามารถส่งไปยังหลักสูตร สถาบันเพื่อการพัฒนาสติปัญญาสำหรับ Liberica
การเดินในธรรมชาติจะยิ่งคุ้มค่ามากขึ้น หากคุณเริ่มสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดของสภาพอากาศ สังเกตพืช และจดจำชื่อแมลงและนก วิธีนี้จะเพิ่มความใส่ใจในรายละเอียด และความอยากรู้อยากเห็น สื่อสารกับเด็กและใช้เวลาว่างร่วมกัน
สังเกตความสำเร็จและการแสดงความสามารถของเขา บางทีลูกของคุณอาจวาดอย่างสวยงาม หรือใส่ตัวอักษรเป็นคำตั้งแต่อายุยังน้อย สนับสนุนความคิดริเริ่มและอย่ากดดัน ในบรรยากาศแห่งความไว้วางใจ และความเข้าใจซึ่งกันและกัน เด็กจะสามารถแสดงความสามารถ และเพิ่มศักยภาพสูงสุดของพวกเขา
วิธีการลงโทษเด็กอย่างถูกต้อง มารดาและบิดาหลายคนกำลังคิดเกี่ยวกับคำถามที่ว่า เป็นไปได้หรือไม่ที่จะลงโทษเด็ก ผู้ปกครองบางคนยังคงถือว่า การลงโทษด้วยการคาดเข็มขัดเป็นวิธีการเลี้ยงดูตามปกติ บางคนใฝ่ฝันที่จะเลี้ยงดูลูกอันเป็นที่รัก โดยไม่เคยลงโทษพวกเขา
ในกรณีแรก มีความเป็นไปได้สูงที่ทารกจะเติบโตไม่ปลอดภัยด้วยความรู้สึกว่าไม่มีใครรักเขา ประการที่ 2 เด็กจะไม่รู้จักขอบเขตระหว่างความดีและความชั่ว ความสุขสบายของตนเองและความเจ็บปวดของผู้อื่น อย่างไรก็ตาม จำเป็นต้องหาจุดกึ่งกลาง ตามความคิดเห็นของนักจิตวิทยา
การลงโทษที่มีอำนาจจะรักษาอำนาจของผู้ปกครอง สร้างความรู้สึกรับผิดชอบ และจำกัดขอบเขตของสิ่งที่เด็กอนุญาต แล้วมันถูกต้องอย่างไรที่จะลงโทษเด็ก เพื่อไม่ให้จิตใจต้องทนทุกข์ทรมาน และทารกยังคงมั่นใจอย่างเต็มที่ว่า พ่อแม่ยังคงรักเขาในระหว่างการลงโทษทางการศึกษาในระหว่างการลงโทษทางการศึกษา
คำถามทั่วไปอีกข้อจากผู้ปกครอง คือเด็กอายุเท่าไหร่ที่สามารถถูกทำโทษได้ โดยทั่วไปไม่มีประโยชน์ที่จะปรับเด็กที่มีอายุไม่เกิน 2 หรือ 3 ขวบ เพราะพวกเขาไม่เข้าใจความเชื่อมโยงระหว่างสิ่งที่เกิดขึ้นกับผลที่ตามมา แต่ตั้งแต่อายุ 3 ขวบพ่อกับแม่ต้องเผชิญกับเรื่องอื้อฉาว และความเข้าใจผิดครั้งแรกในส่วนของทารก ดังนั้นตั้งแต่อายุนี้เป็นต้นไป คุณสามารถเริ่มใช้มาตรการทางวินัยได้
เด็กอาจไม่รู้ว่าเขากำลังทำอะไรผิด ตัวอย่างเช่น ถ้าเขาอายุ 5 ขวบ และเขาหยิบบิลจากกระเป๋าเงินของผู้ใหญ่ นี่ไม่ได้หมายความว่าขโมยเลย เด็กเพียงแค่ทำซ้ำการกระทำของผู้คนรอบตัวเขา แม่และพ่อเป็นคนแรกที่กำหนดกฎเกณฑ์ในชีวิตของทารก บ่อยครั้งที่เด็กต้องการทดสอบขอบเขตของสิ่งที่ได้รับอนุญาต จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันทำแตกต่างออกไป
สิ่งนี้มักเกิดขึ้นในครอบครัวที่พ่อแม่ไม่ต้องการอย่างสม่ำเสมอ เมื่อวานเด็กดูทีวีได้ครึ่งวัน วันนี้เขาไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้เวลา 10 นาทีกับการ์ตูนเรื่องโปรดของเขา เด็กต้องการดึงดูดความสนใจของผู้ปกครองในทางใดทางหนึ่ง แม่ดุดีกว่าทำตัวราวกับว่าฉันไม่มีตัวตน
คุณไม่สามารถลงโทษการแสดงออกของอารมณ์ เช่น ความไม่พอใจ ความโกรธ แม้ว่าเด็กจะทำถ้วยแตกในใจ แต่ก็ควรกล่าวว่าไม่ใช่ธรรมเนียมในครอบครัวของเราที่จะทำลายจาน อย่าพยายามหยุดน้ำตาของเด็กๆ ด้วยค่าใช้จ่ายใดๆ การร้องไห้ของทารกเป็นการปล่อยฮอร์โมนความเครียด
หากคุณห้ามไม่ให้เด็กร้องไห้ในวัยเด็ก ในวัยผู้ใหญ่ เขาจะไม่สามารถแสดงความรู้สึกได้ การลงโทษเป็นผลมาจากการละเมิดกฎที่ตกลงกันซึ่งเด็กรู้ล่วงหน้า การลงโทษมีวัตถุประสงค์ เพื่อช่วยให้เด็กเข้าใจตัวเองและสถานการณ์ พยายามอย่าทำผิดซ้ำ เมื่อลงโทษเด็กผู้ปกครองควรเข้าใกล้กระบวนการด้วยความใจเย็น
ในเวลาเดียวกัน หากเป็นไปได้หัวใจควรยังคงร้อน กล่าวอีกนัยหนึ่งคือลงโทษลูกที่คุณรักด้วยความรักในใจ เด็กๆ มักจะรอดจากการลงโทษจากพ่อแม่ได้ แต่ที่สำคัญที่สุดคือพวกเขากลัวการจ้องมองที่ชั่วร้ายของแม่ ด้วยการลงโทษใดๆ เด็กจะต้องมั่นใจในความยุติธรรมของการกระทำ และที่สำคัญที่สุดคือพ่อแม่ของเขายังรักเขาอยู่
อ่านต่อได้ที่ : โครงการ ทำความเข้าใจกับอำนาจในการปรับเปลี่ยนภารกิจของโครงการ